Μάθετε Χ σε Υ λεπτά

#!/usr/bin/env bash
# Η πρώτη γραμμή του προγράμματος είναι το shebang που υποδεικνύει στο σύστημα
# πώς να εκτελέσει το πρόγραμμα: http://en.wikipedia.org/wiki/Shebang_(Unix)
# Όπως ήδη θα καταλάβατε, τα σχόλια ξεκινούν με τον χαρακτήρα #. Το shebang
# είναι επίσης ένα σχόλιο.
# ΣτΜ.: Τα ονόματα των μεταβλητών είναι γραμμένα σε greeklish καθώς η Bash δεν
# επιτρέπει την χρήση unicode χαρακτήρων.

# Ένα απλό παράδειγμα τύπου «hello world»:
echo Καλημέρα, Κόσμε! # => Καλημέρα, Κόσμε!

# Κάθε εντολή ξεκινά σε μια νέα γραμμή, ή μετά από ένα ελληνικό ερωτηματικό:
echo 'Αυτή είναι η πρώτη γραμμή'; echo 'Αυτή είναι η δεύτερη γραμμή'
# => Αυτή είναι η πρώτη γραμμή
# => Αυτή είναι η δεύτερη γραμμή

# Ορίζουμε μεταβλητές ως εξής:
Metavliti="Κάποιο αλφαριθμητικό"

# Αλλά όχι ως εξής:
Metavliti = "Κάποιο αλφαριθμητικό" # => επιστρέφει το λάθος
# «Metavliti: command not found»
# Η Bash θα καταλάβει πως η Metavliti είναι κάποια εντολή που πρέπει να
# εκτελέσει και θα επιστρέψει ένα λάθος γιατί δεν μπορεί να την βρει.

# Ούτε έτσι μπορούμε να δηλώσουμε μεταβλητές:
Metavliti= 'Κάποιο αλφαριθμητικό' # => επιστρέφει το λάθος: «Κάποιο
                                  # αλφαριθμητικό: command not found»
# Η Bash θα καταλάβει πως το αλφαριθμητικό «Κάποιο αλφαριθμητικό» είναι μια
# εντολή που πρέπει να εκτελέσει και θα επιστρέψει ένα λάθος γιατί δεν μπορεί
# να την βρει. (Σε αυτή την περίπτωση το τμήμα της εντολής «Metavliti=» θα
# ερμηνευθεί ως ορισμός μεταβλητής ισχύων μόνο στο πλαίσιο της εντολής
# «Κάποιο αλφαριθμητικό».)

# Ας χρησιμοποιήσουμε την μεταβλητή:
echo $Metavliti # => Κάποιο αλφαριθμητικό
echo "$Metavliti" # => Κάποιο αλφαριθμητικό
echo '$Metavliti' # => $Metavliti
# Όταν χρησιμοποιούμε την ίδια την μεταβλητή - είτε είναι για να της δώσουμε
# μια νέα αξία, για να την εξάγουμε ή για οτιδήποτε άλλο - γράφουμε το όνομά
# της χωρίς τον χαρακτήρα $. Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την αξία της
# μεταβλητής, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον χαρατήρα $.
# Να σημειωθεί πώς ο χαρακτήρας ' δεν θα μετατρέψει τις μεταβλητές στις αξίες
# τους!

# Επέκταση παραμέτρων ${ }:
echo ${Metavliti} # => Κάποιο αλφαριθμητικό
# Αυτή είναι μια απλή χρήση της επέκτασης παραμέτρων.
# Η επέκταση παραμέτρων εξάγει μια αξία από μια μεταβλητή.
# Κατά την επέκταση η τιμή ή η παράμετρος μπορεί να τροποποιηθεί.
# Ακολουθούν άλλες μετατροπές που μπορούν να προστεθούν σε αυτή την επέκταση.

# Αντικατάσταση αλφαριθμητικών μέσα σε μεταβλητές
echo ${Metavliti/Κάποιο/Ένα} # => Ένα αλφαριθμητικό
# Αυτή η τροποποίηση θα αντικαταστήσει την πρώτη εμφάνιση της λέξης «Κάποιο»
# με την λέξη «Ένα».

# Υποαλφαριθμητικό μιας μεταβλητής
Mikos=7
echo ${Metavliti:0:Mikos} # => Κάποιο
# Αυτή η τροποποίηση θα επιστρέψει μόνο τους πρώτους 7 χαρακτήρες της τιμής
# της μεταβλητής.
echo ${Metavliti: -5} # => ητικό
# Αυτή η τροποποίηση θα επιστρέψει τους τελευταίους 5 χαρακτήρες (προσοχή στο
# κενό πριν το -5).

# Μήκος αλφαριθμητικού
echo ${#Metavliti} # => 20

# Προεπιλεγμένη αξία για μια μεταβλητή
echo ${Foo:-"ΠροεπιλεγμένηΑξίαΑνΤοFooΕίναιΑόριστοΉΆδειο"}
# => ΠροεπιλεγμένηΑξίαΑνΤοFooΕίναιΑόριστοΉΆδειο
# Αυτό δουλεύει στην περίπτωση που το Foo είναι αόριστο (Foo=) ή άδειο
# (Foo="")· το μηδέν (Foo=0) επιστρέφει 0.
# Να σημειωθεί πως αυτή η εντολή απλώς επιστρέφει την προεπιλεγμένη αξία και
# δεν τροποποιεί την αξία της μεταβλητής.

# Ορισμός ενός πίνακα με 6 στοιχεία
pinakas0=(ένα δύο τρία τέσσερα πέντε έξι)
# Εντολή που τυπώνει το πρώτο στοιχείο
echo $pinakas0 # => "ένα"
# Εντολή που τυπώνει το πρώτο στοιχείο
echo ${pinakas0[0]} # => "ένα"
# Εντολή που τυπώνει όλα τα στοιχεία
echo ${pinakas0[@]} # => "ένα δύο τρία τέσσερα πέντε έξι"
# Εντολή που τυπώνει τον αριθμό των στοιχείων
echo ${#pinakas0[@]} # => "6"
# Εντολή που τυπώνει τον αριθμό των χαρακτήρων στο τρίτο στοιχείο
echo ${#pinakas0[2]} # => "4"
# Εντολή που τυπώνει δύο στοιχεία ξεκινώντας από το τέταρτο
echo ${pinakas0[@]:3:2} # => "τέσσερα πέντε"
# Εντολή που τυπώνει όλα τα στοιχεία, το καθένα σε διαφορετική γραμμή
for i in "${pinakas0[@]}"; do
    echo "$i"
done

# Επέκταση αγκίστρων { }
# Χρησιμοποιείται για την παραγωγή αλφαριθμητικών
echo {1..10} # => 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
echo {a..z} # => a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z
# Η εντολή θα τυπώσει όλο το εύρος, από την πρώτη μέχρι την τελευταία αξία

# Ενσωματωμένες μεταβλητές
# Υπάρχουν κάποιες χρήσιμες ενσωματωμένες μεταβλητές, όπως:
echo "Η τιμή την οποία επέστρεψε το τελευταίο πρόγραμμα: $?"
echo "Ο αριθμός PID αυτού του script: $$"
echo "Ο αριθμός των παραμέτρων που περάστηκαν σε αυτό το script: $#"
echo "Όλες οι παράμετροι που περάστηκαν σε αυτό το script: $@"
echo "Οι παράμετροι του script διαχωρισμένες σε μεταβλητές: $1 $2..."

# Τώρα που γνωρίζουμε πως να τυπώνουμε (echo) και να χρησιμοποιούμε μεταβλητές,
# ας μάθουμε κάποια από τα υπόλοιπα βασικά στοιχεία της Bash!

# Ο τρέχων κατάλογος (ή αλλιώς, φάκελος) μπορεί να βρεθεί μέσω της εντολής
# `pwd`.
# `pwd` σημαίνει «print working directory».
# Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιούμε την ενσωματωμένη μεταβλητή `$PWD`.
# Παρακολουθήστε πως οι δύο εντολές που ακολουθούν είναι ισοδύναμες:
echo "Είμαι στον κατάλογο $(pwd)" # εκτελεί την εντολή `pwd` και τυπώνει το
                                  # αποτέλεσμα
echo "Είμαι στον κατάλογο $PWD" # τυπώνει την αξία της μεταβλητής

# Αν έχετε πολλά μηνύματα στον τερματικό, η εντολή `clear` μπορεί να
# «καθαρίσει» την οθόνη σας
clear
# Η συντόμευση Ctrl-L δουλεύει επίσης όσον αφορά το «καθάρισμα»

# Ας διαβάσουμε μια αξία από κάποια είσοδο:
echo "Πώς σε λένε;"
read Onoma # Προσέξτε πως δεν χρειάστηκε να ορίσουμε μια νέα μεταβλητή
echo Καλημέρα, $Onoma!

# Η δομή των if statements έχει ως εξής:
# (μπορείτε να εκτελέσετε την εντολή `man test` για περισσότερες πληροφορίες
# σχετικά με τα conditionals)
if [ $Onoma != $USER ]
then
    echo "Το όνομά σου δεν είναι το όνομα χρήστη σου"
else
    echo "Το όνομά σου είναι το όνομα χρήστη σου"
fi
# Η συνθήκη είναι αληθής αν η τιμή του $Onoma δεν είναι ίδια με το τρέχον
# όνομα χρήστη στον υπολογιστή

# ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν το $Onoma είναι άδειο, η Bash βλέπει την συνθήκη ως:
if [ != $USER ]
# το οποίο αποτελεί συντακτικό λάθος
# οπότε ο «ασφαλής» τρόπος να χρησιμοποιούμε εν δυνάμει άδειες μεταβλητές στην
# Bash είναι ο εξής:
if [ "$Onoma" != $USER ] ...
# ο οποίος, όταν το $Onoma είναι άδειο, θα ερμηνευθεί από την Bash ως:
if [ "" != $USER ] ...
# το οποίο και δουλεύει όπως θα περιμέναμε.

# Υπάρχει επίσης η εκτέλεση εντολών βάσει συνθηκών
echo "Εκτελείται πάντα" || echo "Εκτελείται μόνο αν η πρώτη εντολή αποτύχει"
# => Εκτελείται πάντα
echo "Εκτελείται πάντα" && echo "Εκτελείται μόνο αν η πρώτη εντολή ΔΕΝ αποτύχει"
# => Εκτελείται πάντα
# => Εκτελείται μόνο αν η πρώτη εντολή ΔΕΝ αποτύχει


# Για να χρησιμοποιήσουμε τους τελεστές && και || με τα if statements,
# χρειαζόμαστε πολλαπλά ζευγάρια αγκύλων:
if [ "$Onoma" == "Σταύρος" ] && [ "$Ilikia" -eq 15 ]
then
    echo "Αυτό θα εκτελεστεί αν το όνομα ($Onoma) είναι Σταύρος ΚΑΙ η ηλικία ($Ilikia) είναι 15."
fi

if [ "$Onoma" == "Δανάη" ] || [ "$Onoma" == "Ζαχαρίας" ]
then
    echo "Αυτό θα εκτελεστεί αν το όνομα ($Onoma) είναι Δανάη Ή Ζαχαρίας."
fi

# Υπάρχει επίσης ο τελεστής `=~`, που εκτελεί ένα regex πάνω σε ένα
# αλφαριθμητικό:
Email=[email protected]
if [[ "$Email" =~ [a-z]+@[a-z]{2,}\.(com|net|org) ]]
then
    echo "Η διεύθυνση email είναι σωστά διατυπωμένη!"
fi
# Να σημειωθεί πως ο τελεστής `=~` δουλεύει μόνο με διπλές αγκύλες [[ ]],
# που είναι ωστόσο διαφορετικές από τις μονές [ ].
# Δείτε το http://www.gnu.org/software/bash/manual/bashref.html#Conditional-Constructs
# για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό.

# Επαναπροσδιορισμός της εντολής `ping` ως alias (ψευδώνυμο) για την αποστολή 5
# πακέτων
alias ping='ping -c 5'
# Ακύρωση του alias και χρήση της εντολής όπως είναι κανονικά ορισμένη
\ping 192.168.1.1
# Εκτύπωση όλων των aliases
alias -p

# Οι μαθηματικές εκφράσεις ορίζονται ως εξής:
echo $(( 10 + 5 )) # => 15

# Αντίθετα με άλλες γλώσσες προγραμματισμού, η Bash είναι επίσης ένα shell, άρα
# δουλεύει στο πλαίσιο ενός «τρέχοντος καταλόγου». Μπορούμε να δούμε μια λίστα
# αρχείων και καταλόγων στον τρέχων κατάλογο με την εντολή ls:
ls # Τυπώνει μια λίστα των αρχείων και υποκαταλόγων που περιέχονται στον τρέχων
   # κατάλογο

# Αυτή η εντολή έχει επιλογές που ελέγχουν την εκτέλεσή της:
ls -l # Τυπώνει κάθε αρχείο και κατάλογο σε διαφορετική γραμμή
ls -t # Ταξινομεί τα περιεχόμενα του καταλόγου με βάσει την ημερομηνία
      # τελευταίας τροποποίησης (σε φθίνουσα σειρά)
ls -R # Εκτελεί την εντολή `ls` αναδρομικά στον τρέχων κατάλογο και σε όλους
      # τους υποκαταλόγους του.

# Τα αποτελέσματα μιας εντολής μπορούν να μεταβιβαστούν σε μιαν άλλη.
# Η εντολή `grep` φιλτράρει τα δεδομένα που δέχεται βάσει μοτίβων.
# Έτσι, μπορούμε να τυπώσουμε μια λίστα αρχείων κειμένου (.txt) στον τρέχων
# κατάλογο:
ls -l | grep "\.txt"

# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εντολή `cat` για να τυπώσουμε το περιεχόμενο
# ενός ή περισσότερων αρχείων στην προεπιλεγμένη έξοδο (stdout):
cat file.txt

# Μπορούμε επίσης να διαβάσουμε το αρχείο μέσω της `cat`:
Periexomena=$(cat file.txt)
echo "ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ\n$Periexomena\nΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ" # Ο χαρακτήρας "\n"
                                                         # δημιουργεί μια νέα
                                                         # γραμμή
# => ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ
# => [περιεχόμενα του αρχείου file.txt]
# => ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ

# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εντολή `cp` για να αντιγράψουμε αρχεία ή
# καταλόγους από ένα σημείο σε ένα άλλο.
# Η εντολή `cp` δημιουργεί ΝΕΕΣ εκδοχές των πρωτοτύπων, το οποίο σημαίνει ότι
# μια τροποποίηση του αντιγράφου δεν θα επηρεάσει το πρωτότυπο (και
# αντιστρόφως).
# Να σημειωθεί πως αν υπάρχει ήδη αρχείο ή κατάλογος με το ίδιο όνομα στην ίδια
# θέση με το αντίγραφο, το αντίγραφο θα αντικαταστήσει το αρχείο/κατάλογο και
# άρα τα δεδομένα του θα χαθούν.
cp prototipo.txt antigrafo.txt
cp -r prototipo/ antigrafo/ # Αναδρομική αντιγραφή (αντιγραφή όλων των
                            # περιεχομένων του καταλόγου prototipo/)

# Ενημερωθείτε σχετικά με τις εντολές `scp` και `sftp` αν σχεδιάζετε να
# αντιγράψετε αρχεία από έναν υπολογιστή σε έναν άλλο.
# Η εντολή `scp` μοιάζει πολύ με την `cp`, ενώ η `sftp` είναι πιο διαδραστική.

# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εντολή `mv` για να μετακινήσουμε αρχεία ή
# καταλόγους από μια θέση σε μια άλλη.
# Η εντολή `mv` μοιάζει με την `cp`, με τη διαφορά ότι διαγράφει το πρωτότυπο.
# Η `mv` χρησιμοποιείται επίσης για τη μετονομασία αρχείων!
mv prototipo.txt prototipo2.txt

# Δεδομένου του ότι η Bash δουλεύει στο πλαίσιο του τρέχοντος καταλόγου,
# μπορεί να θελήσουμε να τρέξουμε κάποια εντολή σε κάποιον άλλο κατάλογο.
# Η εντολή `cd` (Change Directory) μας επιτρέπει να αλλάξουμε θέση μέσα στο
# σύστημα αρχείων:
cd ~    # Μετατόπιση στον κατάλογο «home»
cd      # Αυτή η εντολή μας μετατοπίζει επίσης στον κατάλογο «home»
cd ..   # Μετατόπιση προς τα πάνω κατά έναν κατάλογο
        # (για παράδειγμα, μετατόπιση από τη θέση /home/username/Downloads
        # στη θέση /home/username)
cd /home/username/Documents   # Μετατόπιση προς έναν συγκεκριμένο κατάλογο
cd ~/Documents/..    # Μετατόπιση προς τον κατάλογο «home»... σωστά;
cd -    # Μετατόπιση προς τον προηγούμενο κατάλογο
# => /home/username/Documents

# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε subshells για να δουλέψουμε σε πολλούς
# διαφορετικούς καταλόγους:
(echo "Πρώτα, είμαι εδώ: $PWD") && (cd kapoiosKatalogos; echo "Έπειτα, είμαι εδώ: $PWD")
pwd # Εδώ θα είμαστε στον πρώτο κατάλογο

# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εντολή `mkdir` για να δημιουργήσουμε νέους
# καταλόγους.
mkdir neosKatalogos
# Η επιλογή `-p` επιτρέπει σε ενδιάμεσους καταλόγους να δημιουργηθούν αν
# χρειάζεται.
mkdir -p neosKatalogos/me/epipleon/katalogous
# Αν οι ενδιάμεσοι κατάλογοι δεν υπήρχαν ήδη, η παραπάνω εντολή χωρίς την
# επιλογή `-p` θα είχε επιστρέψει κάποιο λάθος.

# Μπορούμε να διευθύνουμε τις εισόδους και εξόδους των εντολών (χρησιμοποιώντας
# τα κανάλια stdin, stdout και stderr).
# Για παράδειγμα, μπορούμε να «διαβάσουμε» από το stdin μέχρι να βρεθεί ένα
# ^EOF$ (End Of File) και να αντικαταστήσουμε το περιεχόμενο του αρχείου
# hello.py με τις γραμμές που διαβάσαμε έως και πριν το "EOF":
cat > hello.py << EOF
#!/usr/bin/env python
from __future__ import print_function
import sys
print("#stdout", file=sys.stdout)
print("#stderr", file=sys.stderr)
for line in sys.stdin:
    print(line, file=sys.stdout)
EOF

# Μπορούμε να τρέξουμε το πρόγραμμα Python «hello.py» με διάφορες
# ανακατευθύνσεις χρησιμοποιώντας τα stdin, stdout και stderr:
python hello.py < "eisodos.in" # Περνάμε το eisodos.in ως είσοδο στο πρόγραμμα

python hello.py > "eksodos.out" # Ανακατευθύνουμε την έξοδο του προγράμματος
                                # προς το αρχείο eksodos.out

python hello.py 2> "lathos.err" # ανακατευθύνουμε την έξοδο λάθους (stderr)
                                # προς το αρχείο lathos.err

python hello.py > "eksodos-kai-lathos.log" 2>&1
# Ανακατευθύνουμε την κανονική έξοδο (stdout) και την έξοδο λάθους (stderr)
# προς το αρχείο eksodos-kai-lathos.log

python hello.py > /dev/null 2>&1
# Ανακατευθύνουμε όλες τις εξόδους προς τη «μαύρη τρύπα» που λέγεται /dev/null,
# δηλαδή τίποτα δεν θα τυπωθεί στον τερματικό

# Αν θέλετε να προσθέσετε την έξοδο σε κάποιο αρχείο αντί να διαγράψετε τα
# περιεχόμενά του με τη νέα έξοδο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον τελεστή
# `>>` αντί στη θέση του `>`:
python hello.py >> "eksodos.out" 2>> "lathos.err"

# Αντικατάσταση του αρχείου eksodos.out, προσθήκη στο αρχείο lathos.err, και
# καταμέτρηση των γραμμών τους:
info bash 'Basic Shell Features' 'Redirections' > eksodos.out 2>> lathos.err
wc -l eksodos.out lathos.err

# Μπορούμε να εκτελέσουμε μια εντολή και να τυπώσουμε τον file descriptor της
# (https://en.wikipedia.org/wiki/File_descriptor)
# Για παράδειγμα: /dev/fd/123
# Δείτε επίσης: man fd
echo <(echo "#καλημέρακόσμε")

# Αντικατάσταση του περιεχομένου του αρχείου eksodos.out με το αλφαριθμητικό
# «#καλημέρακόσμε»:
cat > eksodos.out <(echo "#καλημέρακόσμε")
echo "#καλημέρακόσμε" > eksodos.out
echo "#καλημέρακόσμε" | cat > eksodos.out
echo "#καλημέρακόσμε" | tee eksodos.out >/dev/null

# Εκκαθάριση προσωρινών αρχείων με την επιλογή `-v` (verbose) (προσθέστε την
# επιλογή `-i` για περισσότερη διάδραση)
# ΠΡΟΣΟΧΗ: τα αποτελέσματα της εντολής `rm` είναι μόνιμα.
rm -v eksodos.out lathos.err eksodos-kai-lathos.log
rm -r tempDir/ # Αναδρομική διαγραφή

# Οι εντολές μπορούν να αντικατασταθούν μέσα σε άλλες εντολές χρησιμοποιώντας
# το μοτίβο $( ).
# Το παράδειγμα που ακολουθεί τυπώνει τον αριθμό των αρχείων και των καταλόγων
# στον τρέχων κατάλογο.
echo "Υπάρχουν $(ls | wc -l) αντικείμενα εδώ."

# Μπορούμε να επιτύχουμε το ίδιο αποτέλεσμα με τους χαρακτήρες ``, αλλά δεν
# μπορούμε να τους χρησιμοποιήσουμε αναδρομικά (δηλαδή `` μέσα σε ``).
# Ο προτεινόμενος τρόπος από την Bash είναι το μοτίβο $( ).
echo "Υπάρχουν `ls | wc -l` αντικείμενα εδώ."

# Η Bash έχει επίσης τη δομή `case` που δουλεύει παρόμοια με τη δομή switch
# όπως στην Java ή την C++ για παράδειγμα:
case "$Metavliti" in
    # Λίστα μοτίβων για τις συνθήκες που θέλετε να ορίσετε:
    0) echo "Η μεταβλητή έχει ένα μηδενικό.";;
    1) echo "Η μεταβλητή έχει έναν άσσο.";;
    *) echo "Η μεταβλητή δεν είναι αόριστη (null).";;
esac

# Οι βρόγχοι `for` εκτελούνται τόσες φορές όσο είναι το πλήθος των παραμέτρων
# που τους δίνονται:
# Το περιεχόμενο της μεταβλητής $Metavliti τυπώνεται τρεις φορές.
for Metavliti in {1..3}
do
    echo "$Metavliti"
done
# => 1
# => 2
# => 3

# Μπορούμε επίσης να το γράψουμε πιο «παραδοσιακά»:
for ((a=1; a <= 3; a++))
do
    echo $a
done
# => 1
# => 2
# => 3

# Μπορούμε επίσης να περάσουμε αρχεία ως παραμέτρους.
# Το παράδειγμα που ακολουθεί θα τρέξει την εντολή `cat` με τα αρχεία file1
# και file2:
for Metavliti in file1 file2
do
    cat "$Metavliti"
done

# Μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιήσουμε την έξοδο μας εντολής.
# Το παράδειγμα που ακολουθεί θα τρέξει την εντολή `cat` με την έξοδο της
# εντολής `ls`.
for Output in $(ls)
do
    cat "$Output"
done

# Ο βρόγχος `while` έχει ως εξής:
while [ true ]
do
    echo "το «σώμα» του βρόγχου μπαίνει εδώ..."
    break
done
# => το «σώμα» του βρόγχου μπαίνει εδώ...

# Μπορούμε επίσης να ορίσουμε συναρτήσεις, ως εξής:
function synartisi ()
{
    echo "Οι παράμετροι συναρτήσεων δουλεύουν όπως αυτές των προγραμμάτων: $@"
    echo "Και: $1 $2..."
    echo "Αυτή είναι μια συνάρτηση"
    return 0
}
# Ας καλέσουμε την συνάρτηση `synartisi` με δύο παραμέτρους, param1 και param2
synartisi param1 param2
# => Οι παράμετροι συναρτήσεων δουλεύουν όπως αυτές των προγραμμάτων: param1 param2
# => Και: param1 param2...
# => Αυτή είναι μια συνάρτηση

# Ή επίσης:
synartisi2 ()
{
    echo "Ένας άλλος τρόπος να ορίσουμε συναρτήσεις!"
    return 0
}
# Ας καλέσουμε την συνάρτηση `synartisi2` χωρίς παραμέτρους:
synartisi2 # => Ένας άλλος τρόπος να ορίσουμε συναρτήσεις!

# Ας καλέσουμε την πρώτη συνάρτηση:
synartisi "Το όνομά μου είναι" $Onoma

# Υπάρχουν πολλές χρήσιμες εντολές που μπορείτε να μάθετε.
# Για παράδειγμα, αυτή που ακολουθεί τυπώνει τις 10 τελευταίες γραμμές του
# αρχείου file.txt:
tail -n 10 file.txt

# Ενώ αυτή τυπώνει τις 10 πρώτες:
head -n 10 file.txt

# Αυτή ταξινομεί τις γραμμές:
sort file.txt

# Αυτή αναφέρει ή παραλείπει τις γραμμές που επαναλαμβάνονται (η επιλογή
# -d τις αναφέρει):
uniq -d file.txt

# Αυτή τυπώνει μόνο ό,τι βρίσκεται πριν τον πρώτο χαρακτήρα «,» σε κάθε γραμμή:
cut -d ',' -f 1 file.txt

# Αυτή αντικαθιστά κάθε εμφάνιση της λέξης «οκ» με τη λέξη «τέλεια» στο αρχείο
# file.txt (δέχεται επίσης μοτίβα regex):
sed -i 's/οκ/τέλεια/g' file.txt

# Αυτή τυπώνει στο stdout όλες τις γραμμές που είναι συμβατές με κάποιο
# συγκεκριμένο μοτίβο regex.
# Για παράδειγμα, όλες τις γραμμές που ξεκινούν με «καλημέρα» και τελειώνουν με
# «καληνύχτα»:
grep "^καλημέρα.*καληνύχτα$" file.txt

# Η επιλογή `-c` θα τυπώσει τον αριθμό των γραμμών που περιέχουν το μοτίβο:
grep -c "^καλημέρα.*καληνύχτα$" file.txt

# Άλλες χρήσιμες επιλογές:
grep -r "^καλημέρα.*καληνύχτα$" someDir/ # Αναδρομική εκτέλεση μέσα σε κάποιο κατάλογο
grep -n "^καλημέρα.*καληνύχτα$" file.txt # Τυπώνει επίσης τον αριθμό των γραμμών
grep -rI "^καλημέρα.*καληνύχτα$" someDir/ # Αναδρομική εκτέλεση αγνοώντας τα αρχεία binary

# Η ίδια εντολή, αλλά τώρα αγνοώντας τις γραμμές που περιέχουν «αντίο»
grep "^καλημέρα.*καληνύχτα$" file.txt | grep -v "αντίο"

# Αν θέλετε να ψάξετε κυριολεκτικά για ένα αλφαριθμητικό, και όχι για κάποιο
# μοτίβο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εντολή `fgrep` (ή `grep -F`):
fgrep "καλημέρα" file.txt

# Η εντολή `trap` επιτρέπει την εκτέλεση μιας εντολής μόλις το πρόγραμμά μας
# λάβει κάποιο σήμα. Στο παράδειγμα που ακολουθεί, η εντολή `trap` θα
# εκτελέσει την εντολή `rm` αν λάβει κάποιο από τα τρία σήματα που ακολουθούν
# (SIGHUP, SIGINT, SIGTERM):
trap "rm $TEMP_FILE; exit" SIGHUP SIGINT SIGTERM

# Η εντολή `sudo` (SuperUser Do) χρησιμοποιείται για να εκτελέσουμε εντολές
# με προνόμια υπερχρήστη (superuser):
ONOMA1=$(whoami)
ONOMA2=$(sudo whoami)
echo "Ήμουν ο $ONOMA1, και έπειτα έγινα ο πιο ισχυρός $ONOMA2"

# Διαβάστε την ενσωματωμένη documentation της Bash χρησιμοποιώντας την εντολή
# `help`:
help
help help
help for
help return
help source
help .

# Διαβάστε τα manpages με την εντολή `man`:
apropos bash
man 1 bash
man bash

# Διαβάστε επίσης την info documentation με την εντολή `info`:
apropos info | grep '^info.*('
man info
info info
info 5 info
info bash
info bash 'Bash Features'
info bash 6
info --apropos bash